Chrzest Duchem Świętym.
Wielu z nas zadaje sobie pytania dotyczące Ducha Świętego, Jego działań, Jego posługi, Jego darów. Na przykład takie: czym jest chrzest Duchem Świętym? Czy każdy powinien mieć dar mówienia na innych językach? Czy dziś są aktualne dary Ducha? Czy człowiek jest zbawiony, jeśli na przykład nie mówi innymi językami? I inne pytania związane z Duchem Świętym. Wiedząc, że istnieje tak wiele różnych poglądów i koncepcji dotyczących Ducha Świętego i Jego działań, najłatwiej byłoby je pominąć i tym samym uniknąć niepotrzebnych nieporozumień. Ta droga byłaby najwygodniejsza, ale z Bożą pomocą postanowiłem, że nie ulegnę tej pokusie. Wiem dobrze, że jest wielu takich, którzy nie zgodzą się ze mną. Ale muszę być uczciwy przed Bogiem, własnym sumieniem i mówić tak, jak Pan daje mi zrozumieć swoje Słowo. Prawdą jest, że czasami spór dotyczy jednego słowa, terminologii, jak nazwać to lub inne doświadczenie. Jaka jest różnica, jeśli jedno przeżycie nazwiemy narodzinami z Ducha, drugie - chrztem Duchem Świętym, trzecie - napełnienie Duchem Świętym, a czwarte - namaszczenie Duchem Świętym. Po co być tak precyzyjnym w nazwach, słowach i terminologii? I rzeczywiście może się to wydawać nie takie ważne, gdyby była szczerość, pragnienie i dążenie do wszystkiego, co Duch Święty ma dla nas.
Aby znaleźć właściwą odpowiedź na te i inne pytania, (ponieważ wszystkie są ze sobą związane) musimy znaleźć na nie właściwą odpowiedź i nadać im poprawną nazwę. Znajdziemy je w Słowie Bożym, w Biblii. To jest nasz najwyższy i ostateczny autorytet w odniesieniu do tego, co będzie rozpatrywane. Nie ma znaczenia to, co mówi ten czy inny głosiciel, czy ten czy inny kościół, jeśli nie zgadza się to ze Słowem Bożym i nie jest oparte na Piśmie Świętym. Jeśli nie zaczniemy od Słowa Bożego, to wtedy znajdziemy się na niebezpiecznej ścieżce, a nasze nauczanie będzie pozbawione solidnych podstaw.
Kochani, jakie nie byłyby nasze doświadczenia, jeśli były od Boga, muszą być zgodne ze Słowem Bożym. Jeśli są zgodne z Pismem Świętym, nikt nie może nam powiedzieć, że to, co przeżyliśmy, nie było od Boga. Chciałbym jednak dodać jedno słowo ostrzeżenia. Jeśli Bóg nam coś objawił i jest to dla nas jasne i mamy biblijne dowody słuszności naszego poglądu, to bądźmy cierpliwi wobec tych, którym jeszcze nie zostało to objawione. Pan zna nasze serca, zna nasze pragnienia i w stosownym czasie i na swój sposób objawi nam tę prawdę. Chrystus powiedział: „Jeśli kto chce pełnić wolę jego, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy też Ja sam mówię od siebie. " (Jana 7:17).
Tak więc pokładając całkowitą nadzieję na pomoc i prowadzenie przez Ducha Świętego, wniknijmy w Jego Słowo i dowiedzmy się, co ono mówi i jak odpowiada na nasze pytania. Pierwsze pytanie, które chciałbym dzisiaj poruszyć, to kwestia chrztu Duchem Świętym. Co oznacza chrzest Duchem Świętym? Zrozumienie tego jest dla nas bardzo ważne. Aby to pojąć, musimy najpierw dowiedzieć się, jak w Biblii użyte jest to wyrażenie. W Nowym Testamencie zauważymy, że wyrażenie - chrzest Duchem Świętym jest wymieniony siedem razy, najpierw w każdej z 4 Ewangelii, następnie 2 razy w Księdze Dziejów Apostolskich i raz w Listach. Pięć razy to wyrażenie powiedziane było proroczo, że ten chrzest Duchem Świętym musi jeszcze się wydarzyć .
U każdego z czterech ewangelistów znajdziemy prorocze przepowiednie dotyczące tego chrztu Duchem Świętym. Jan Chrzciciel mówi: „Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. „ (Mat. 3:11). To była wyraźna przepowiednia Jana Chrzciciela o tym, że Jezus Chrystus będzie chrzcił Duchem Świętym tych, którzy w Niego uwierzą. Następnie sam Chrystus w przeddzień swego wniebowstąpienia, 10 dni przed dniem Pięćdziesiątnicy, przypomina swoim uczniom, że za kilka dni wypełni się to, co prorokował Jan. „Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. „ (Dzieje 1:4-5). Wiemy, że spełniło się to dziesięć dni później, w dniu Pięćdziesiątnicy. A sami apostołowie wiedzieli, że to, co wydarzyło się w Wieczerniku tego znaczącego dnia, było wypełnieniem tej obietnicy chrztu Duchem Świętym.
Po raz szósty znajdujemy to wyrażenie - chrzest Duchem Świętym jakiś czas po wylaniu Ducha Świętego. Miało to związek z nawróceniem domu Korneliusza. Gdy Piotr wrócił do Jerozolimy i zaczął wyjaśniać lokalnemu kościołowi, jak Duch Święty zstąpił na pogan, to dodaje „jak na nas na początku”. (Dzieje 11:15). A potem mówi: „I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu? ” (Dzieje 11:16-17). Przez to Piotr powiedział, że w domu Korneliusza wydarzyło się to samo, co stało się z nimi w dniu Pięćdziesiątnicy. Gdy Korneliusz i jego domownicy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, również otrzymali Ducha Świętego, jak apostołowie w dniu Pięćdziesiątnicy. Innymi słowy, zostali ochrzczeni Duchem Świętym.
Widzimy więc, że pierwsze 6 razy, gdy mówi się o chrzcie Duchem Świętym, odnoszą się one do tego, co wydarzyło się w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy Duch Święty po raz pierwszy zstąpił na tę ziemię i wszystkich 120 zgromadzonych uczniów w Wieczerniku zostało ochrzczonych Duchem Świętym. To prawda, nie odpowiedziałem jeszcze na pytanie, co oznacza ten chrzest Duchem Świętym? Zanim jednak znajdziemy odpowiedź na to pytanie, musimy zwrócić uwagę na ostatni fragment Biblii, który wspomina o chrzcie Duchem Świętym. I to miejsce znajdziemy w 12 rozdziale 1 Listu do Koryntian. Spójrzmy, co jest napisane: „Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. „ (1Kor. 12:13). To miejsce jest doktrynalne, a pierwszych 6 było proroczych i historycznych. Tutaj apostoł Paweł wyjaśnia, że jest to chrzest Duchem Świętym, który miał miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy i że jest to przeżycie każdego członka Ciała Chrystusa, tzn. każdego, kto narodził się ponownie przez wiarę w Jezusa Chrystusa.
Czy zauważyliście, że Paweł mówi: „wszyscy zostaliśmy”, bez wyjątku, „w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało… i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. " Rozważmy ten werset w jego kontekście, gdyż tak należy interpretować każdy fragment Słowa Bożego. Jeśli weźmiemy cały dwunasty rozdział tego 1 Listu do Koryntian, to nie sposób nie zauważyć, jak apostoł Paweł podkreśla fakt jedności dzieci Bożych, jedności Ciała Chrystusa. Zwróćmy uwagę na takie wyrażenia: „ten sam Duch.” - werset 4, „w tym samym Duchu” „w jednym Duchu” – werset 9 i 13, „ten sam Bóg” - werset 6, „ten sam Pan” - werset 5, „Jedno ciało i jeden Duch… wiele jest członków, lecz jedno ciało.” itd. W całym tym rozdziale Paweł przedstawia Kościół Chrystusowy jako jedno ciało. Ilustruje tę prawdę, porównując Kościół z ludzkim ciałem, które, chociaż ma wielu członków, jest jednym ciałem. Każdy członek ciała spełnią swoją określoną funkcję. Wszystkie członki przyczyniają się do wspólnego dobra - całego ciała. Jeden członek nie może powiedzieć drugiemu - nie jesteś potrzebny. „Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. ” (1Kor. 12:21). Żaden członek ciała nie może opuścić ciała i nadal funkcjonować samodzielnie. Dlatego w wersetach 14 i 15 jest powiedziane: „Ciało bowiem nie jest jednym członkiem, ale wieloma. Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała?„ I w tym kontekście, mówiąc o jedności Ciała Chrystusowego, Paweł pisze: „Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. "
Zauważmy, że ten chrzest Duchem Świętym raczej jednoczy, niż dzieli członków Ciała Chrystusa. Tutaj nie ma najmniejszej sugestii, że jeden członek Ciała Chrystusowego został ochrzczony Duchem Świętym, a drugi nie, jeden przeżył ten chrzest, a drugi nie. Chrzest Duchem Świętym jednoczy, obejmuje każde dziecko Boże. Wszyscy zostaliśmy ochrzczeni jednym Duchem. Chrystus nie ma dwóch ciał, jedno jest ochrzczone przez Ducha, a drugie jeszcze tego nie doświadczyło i dlatego ta część ciała Chrystusa musi jeszcze otrzymać ten chrzest. Kochani, jak wyraźnie ten werset nas naucza, że chrzest Duchem Świętym – to uniwersalne doświadczenie przeżyte przez każde dziecko Boże „wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. „ Dlatego możemy stwierdzić, że gdy Słowo Boże mówi o chrzcie Duchem Świętym, to mówi o wspólnym przeżyciu dla wszystkich nowonarodzonych dzieci Bożych. Ten chrzest jednoczy, łączy, a nie dzieli na różne kategorie, na bardziej lub mniej duchowych wierzących. Dzieje się to w chwili zbawienia i jest to wydarzenie jednorazowe.
Spójrzmy, że użyty tu czasownik – „ochrzczeni„ jest w czasie przeszłym. W języku greckim czas czasownika wskazuje, że czynność jest wykonywana tylko raz i nie zostanie powtórzona. To mówi nam, że to wydarzenie - chrzest Duchem Świętym miał miejsce w życiu każdego skruszonego i wierzącego dziecka Bożego i jest wydarzeniem, które już się nie powtórzy. W tym momencie staje się on członkiem Ciała Chrystusa i w nim zamieszkuje Duch Święty. Dlatego człowiek nie może być prawdziwym chrześcijaninem bez Ducha Świętego. Najpewniejszą oznaką tego, że jest dzieckiem Bożym, jest fakt, że stał się świątynią Ducha Bożego. I jeszcze raz powtórzę to, co jest powiedziane jest w 8 rozdziale Listu do Rzymian: „kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. " (Rzym. 8:9).
Dlatego drodzy bracia i siostry, zwracam się teraz do tych, którzy naprawdę zostali odrodzeni przez Ducha Bożego, którzy wiarą w Jezusa Chrystusa stali się Jego dziećmi – my nie musimy prosić, szukać lub oczekiwać tego, co już otrzymaliśmy. Nie musimy prosić Pana, aby chrzcił nas Duchem Świętym, ponieważ On już to uczynił. Jeśli uważnie przestudiujemy Pismo Święte, to nigdzie nie znajdziemy choćby jednego miejsca, w którym mówi się by dzieci Boże szukały tego chrztu Duchem Świętym. Jak już wskazywałem, to wydarzenie miało miejsce, gdy upamiętaliśmy się i uwierzyliśmy w Chrystusa. Zauważmy, jak Piotr w dniu Pięćdziesiątnicy mówiąc o tym chrzcie, nazywa go „darem Ducha Świętego.” „Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. " (Dzieje 2:38-39).
Dar Ducha Świętego jest nam dany w chwili, gdy uwierzyliśmy. Jesteśmy w Nim ochrzczeni w momencie nowonarodzenia, dlatego wierzący nie musi prosić o to, co już otrzymał i czego doświadczył, gdy uwierzył. Ale mówiąc o tym wszystkim jestem zobowiązany dodać to, o czym jasno i zdecydowanie uczy Słowo. W przeciwieństwie do tego, co Pismo Święte mówi nam, byśmy nie szukali i oczekiwali tego, co już z nami się stało, tj. chrzest Duchem Świętym, ono jasno i wyraźnie nakazuje nam napełniać się Duchem Świętym. To polecenie jest nam wyraźnie dane: „napełniajcie się Duchem. ” Dzieci Boże, które proszą Boga o chrzest Duchem Świętym, powinni raczej prosić o napełnienie Duchem Świętym. Właśnie tego Kościół potrzebuje. Powinniśmy o to gorliwie zabiegać. Kościół niedomaga z tego powodu, ponieważ jego członkowie nie są napełniani Duchem Świętym. Jego członkowie próbują własnymi siłami wykonywać dzieło Boże i nic dziwnego, że rezultaty są tak mizerne.
Co wydarzyło się w dniu Pięćdziesiątnicy? Trzy ważne wydarzenia: Duch Święty zstąpił na tę Ziemię, aby tu pozostać, 120 naśladowców Chrystusa zebranych w Wieczerniku zostało ochrzczonych Duchem Świętym i narodził się Kościół Boży. Ważnym wydarzeniem było to, że wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, otrzymali moc. Duch Boży zawładnął nimi całkowicie i stali się skutecznym narzędziem w rękach Boga. Nic dziwnego, że cała Jerozolima została poruszona. Nastąpiła w pełnym tego słowa znaczeniu rewolucja, a to dlatego, że tych 120 osób zostało nie tylko ochrzczonych w jedno Ciało Chrystusa, ale w tym momencie oni zostali napełnieni Duchem Świętym. Tego napełnienia moi drodzy i my potrzebujemy. Temu napełnieniu towarzyszyły dary Ducha Świętego i dokonywane przez nich cuda.
Ale nie chciałbym zakończyć tego rozważania bez zwrócenia się do tych, którzy jeszcze nie doświadczyli tych cudownych narodzin na nowo. Być może niektórzy uważają się za ludzi religijnych, starają się żyć zgodnie z Ewangelią, ale czegoś im brakuje. W takim razie chciałbym zadać im to samo pytanie, które apostoł Paweł zadał Efezjanom, którzy jeszcze nie doświadczyli odrodzenia. Paweł zwrócił się do nich z następującym pytaniem: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? ” (Dzieje 19:2). Mój przyjacielu, czy mieszka w tobie Duch Chrystusowy? Czy masz to Boże życie? Jeśli nie, to nie jesteś dzieckiem Bożym. Przyjdź teraz do Jezusa Chrystusa, uwierz w Niego, a nastąpi z Tobą ten największy ze wszystkich cudów – powtórne narodziny, narodziny z Ducha Bożego! Niech Duch Święty pomoże Ci teraz przyjść do Jezusa Chrystusa. Amen.
