TAK, PRZYJDĘ WKRÓTCE

 Zaniedbując niektóre miejsca w Biblii, często tracimy wspaniałe błogosławieństwa, które są w nich przed nami skryte. Jedną z takich części Słowa Bożego, którą często zaniedbujemy, są Księgi znajdujące się na końcu Starego Testamentu, a zwane są prorocy mniejsi. Nazywa się je tak nie dlatego, że mają małe znaczenie, ale są niewielkie pod względem objętości.

Dzisiaj do rozważenia chcę zaczerpnąć jeden werset z księgi proroka Sofoniasza, a mianowicie werset 17, z rozdziału 3, który mówi: „Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, On zbawi! Będzie się radował z ciebie niezwykłą radością, odnowi swoją miłość. Będzie się weselił z ciebie. ” Te słowa zostały wypowiedziane przez proroka Sofoniasza do ludu, który pozostał wierny Panu pomimo powszechnego upadku. One były powiedziane w dniach ciężkich prób, gdy „nad krajem wisiały ciemne chmury które groziły nieuniknioną burzą. „ Tak oto w tym czasie to cudowne, niosące ulgę słowo dociera do tych, którzy pokładają nadzieję w Panu i oczekują Jego zbawienia.

„Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, On zbawi! Będzie się radował z ciebie niezwykłą radością, odnowi swoją miłość. Będzie się weselił z ciebie. ” Przede wszystkim zauważmy, że prorok przypomina ludowi Bożemu, wiernemu ostatkowi ludu, który boi się Boga, że ​​Bóg ich nie opuścił, ale że jest pośród nich. Cóż za cudowna pociecha, że ​​Bóg jest pośród swego ludu. Bez względu na to, jak oni są biedni na tym świecie, są jednak niezmiernie bogaci, ponieważ mają Boga. „Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam? ” (Rzym. 8:31). Jeśli On jest naszym Bogiem, to czego my potrzebujemy więcej?

Pomyślmy o tym, kim jest ten Bóg, który jest pośród nas. Jest nim nikt inny jak ten, który jest Wszechmogący, który kieruje każdym wydarzeniem na naszej Ziemi i całym wszechświatem, bez względu na to, jak jest to znaczące lub istotne.                                            Drodzy przyjaciele, jeśli Bóg nie sprawuje nadzoru nad tym wszystkim, nie zarządza, wtedy nie jest on Bogiem. Bóg interesuje się całym swoim stworzeniem i troszczy się o niego, a jeszcze bardziej o tych, którzy są Jego dziećmi. W tym jest nasza radość i nasza pociecha.

Dobrze jest od czasu do czasu przypomnieć sobie, kim jest nasz Bóg. Psalmista Dawid mówi nam, że On panuje nad żywiołami: „Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie. Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale. ” (Ps. 107:25,29). „On użyźnia ziemię” - mówi Dawid. „Nawiedza ziemię, zrasza ją i wzbogaca obficie; Strumień Boży jest pełen wody, Przygotowuje zboże ich. ” (Ps. 65:10-11). Bez przykazania Boga nie spadnie ani kropla deszczu, ani łodyga zieleni nie wyrośnie, gdyż On ustanawia i rządzi prawami natury. Następnie Psalmista mówi nam, że Bóg karmi zwierzęta. „Wszystko to oczekuje na ciebie, abyś im dał pokarm w swym czasie. Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz rękę swoją, nasycają się dobrem. Lecz gdy zakryjesz twarz swoją, trwożą się; gdy zabierasz im tchnienie, giną i w proch się obracają. ” (Ps. 104:27-29). Widzimy także, że On zarządza najbardziej nieoczekiwanymi zdarzeniami, dotykając nawet przedmiotów nieożywionych. Salomon w swojej księdze Przysłów mówi: „Losem potrząsa się w zanadrzu, lecz jego rozstrzygnięcie zależy od Pana. ” (Ks.Przysł. 16:33).

Drodzy przyjaciele, jeśli zarządzanie przez Boga na tym świecie obejmuje kontrolowanie żywiołów, użyźnianie ziemi, karmienie zwierząt i ich los, o ileż bardziej można sobie wyobrazić, że Jego rządy dotyczą rodzaju ludzkiego. Tak, ten Bóg jest pośród nas. On jest niedaleko nas i nie trzeba Go szukać z wielkim trudem. On jest tak blisko, jak nasz oddech i jest gotów wybawić tych, którzy pokładają w Nim nadzieję. Czy nie jest cudownie wiedzieć, że nie musimy wzywać Go za oceanem lub odległym niebem? Nie szukajmy Go we wschodach nieba, jakby był gdzieś daleko za gwiazdami i nie szukajmy Go w jakiejś niezmierzonej głębi. Nie, nasz Bóg jest bardzo blisko. Od tej jasnej nocy, gdy w Betlejem narodziło się Dzieciątko i gdy został nam dany Syn, znamy naszego Boga jako Immanuela, co znaczy, że ​​Bóg jest z nami. „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas. ” (Jana 1:14). I chociaż wstąpił do nieba, to przed Swoim odejściem powiedział, że nie zostawi nas sierotami, ale przyjdzie do nas. I On przyszedł na tę Ziemię w dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Pocieszyciel zstąpił na oczekujących uczniów, aby przebywać z nami i być na zawsze w nas. Pielęgnujmy więc ten wspaniały dar Boży. Jeśli naprawdę wierzymy, że On jest pośród nas, to nie powinniśmy się lękać i nie powinniśmy się bać?

Dalej powiedziane jest nam, że nie tylko jest wśród nas, ale On może nas zbawić. Chwała Panu, że „Jego ręka nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. ” (Iz. 59:1). On wie, jak nas wybawić. Jego dzieło, to zbawiać swój lud. Należy pamiętać, że Bóg nie jest ograniczony w swojej zdolności zbawienia. On nie powiedział, że może wybawić tylko od jednego rodzaju wroga, od niektórych grzechów lub od szczególnych prób. Nie ma takiego grzechu, nie ma takiego beznadziejnego stanu, z którego nasz Bóg nie mógłby nas wybawić. Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, On może cię wybawić.

Mój przyjacielu, uwierz Mu. Powierz Mu swoje sprawy, gdyż On może uczynić nieporównywalnie więcej niż wszystko, o co prosisz lub o czym myślisz. Chwała Mu za to.

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na krótkie zdanie w tym wersecie 17: „będzie się cieszyć ze swojej miłości wobec ciebie. ” Dzięki tej cudownej obietnicy możemy śmiało podnieść swoją kotwicę i przekroczyć próg nieznanego, wypłynąć na morze życia ze wszystkimi jego burzami, ukrytymi skałami, ruchomymi piaskami. Nie wyobrażajmy sobie, że Bóg siedzi w niebie i patrzy obojętnie na wydarzenia tego świata. Pamiętajmy, że to On trzyma ster i kontroluje wszystkie wydarzenia dotyczące Swoich dzieci. Ale nie tylko Swoich dzieci, ale także ludzi na całym świecie. I wspaniałe jest to, że On wszystkie wydarzenia zamienia dla dobra dla Swoich dzieci.

Tak, On w tajemnicy z miłością przygotowuje nas, gdyż „Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani. ” (Rzym. 8:28). Tajemnice działania Boga są często dla nas niezrozumiałe, ale jeśli potrafimy uwierzyć, że On postępuje z nami tylko z miłości, to nie będziemy zawstydzeni, gdy przyjdą na nas gorzkie doświadczenia. Cóż to za zdumiewająca myśl. Tak jak matka w milczeniu myśli o dziecku na długo przed jego narodzinami, tak Pan w milczeniu przygotował wszystko dla Swoich dzieci przed założeniem świata, aby byli „ubłogosławieni w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios. ” (Ef. 1:3). Gdy patrzymy wstecz na nasze życie, widzimy, ile takich niespodzianek przygotowała dla nas miłość Pana.

A o ile więcej ujrzymy w przyszłości w tym domu, w którym jest wiele mieszkań, do którego On sam poszedł, aby przygotować nam miejsce. Główną myślą, która nas porusza, jest to Jego ciche przygotowanie, które jest tak głębokie, tak złożone, tak całkowicie zdumiewające, że nie moglibyśmy go zrozumieć, gdyby On nam je nie objawił. Psalmista Dawid mówi w Psalmie 36 w wersecie 7: „Prawo twoje - jak głębina niezmierna! ” A apostoł Paweł pisze: „O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego! Bo któż poznał myśl Pana? Albo któż był doradcą jego? ” (Rzym. 11:33-34).

Pamiętajmy drodzy przyjaciele, że w naszym życiu każda dopuszczona nam próba może wydawać się niesprawiedliwa, niewłaściwa, ale weźmy po uwagę to, że On coś wspaniałego w tajemnicy z miłością przygotowuje dla nas. Długo cierpiący Hiob zdał sobie sprawę, że Bóg w tajemnicy i z miłością przygotowywał dla niego szczególne błogosławieństwo, gdy przechodząc przez tygiel prób, nagle woła: „On zna bowiem drogę, którą postępuję. ” (Hioba 23:10). Jest to dla nas pewnego rodzaju pocieszenie, że On zna drogę każdego z nas.

Być może przyjacielu znalazłeś się na jakiejś dziwnej ścieżce, którą nigdy wcześniej nie szedłeś. Ona wydaje Ci się taka kręta, tajemnicza, porośnięta cierniami i zagmatwana, że ​​nie widzisz żadnego wyjścia. Zamiast oczekiwanej radości i pocieszenia, Twoja droga okazała się pełna prób i łez. Ognisty tygiel płonie, ale miej całkowitą pewność, że ogień ten nie jest przeznaczony na Twoją zgubę, ale na oczyszczenie, a gdy proces tego oczyszczenia zakończy się, On wydobędzie Cię jak złoto. Tak, gdy najmniej się tego spodziewasz, On jest wtedy bliżej Ciebie niż kiedykolwiek. „Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją” - mówi psalmista Dawid. (Ps. 142:4).

Świat w swym martwym słownictwie w godzinie nieszczęścia używa słowa - opatrzność. Według woli opatrzności. Mówią, że to było zrządzenie opatrzności. Powiedzcie mi, co to jest - opatrzność. O, jak człowiek uwielbia usuwać żywego, działającego, mądrego Boga z tronu swoją niewiarą i pychą oraz pozbawiać Go suwerennej władzy nad swoim stworzeniem. Człowiek jest zbyt pyszny i dlatego zastępuje osobę Boga jako rządzącego światem czymś abstrakcyjnym, pozbawionym życia, podobnym śmierci.

Drodzy przyjaciele, w wielu naszych ciężkich próbach, powiedziałbym nawet, że we wszystkich, to żądło zostanie zniszczone świadomością taką, jaką miał Hiob, że ​​ręka Boga panuje nad wszystkim, co spotyka człowieka. On widział tę rękę miłującego Boga we wszystkich nieszczęściach, które go spotykały i dlatego mógł powiedzieć: „Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione. ” (Hioba 1:21). Jeśli my potrafimy wierzyć, że On w tajemnicy, z miłością przygotowuje dla nas coś lepszego i wyższego, wówczas ów cierń w naszych próbach zostanie zniszczony. Nasz mały umysł nie jest w stanie ogarnąć przeszłych i przyszłych problemów, które wciągają nas w wieczność doskonałego Bożego spełnienia. Nasza zdolność jest bardzo ograniczona, abyśmy mogli zrozumieć wszystkie działania Tego, który kontroluje cały wszechświat. Podobnie jak w naturze, nasze oczy mają ograniczoną możliwość patrzenia na światło, ponieważ moglibyśmy utracić wzrok, patrząc otwarcie na słońce, tak i Pan objawienie swoich prawd wybiera i daje nam według naszych możliwości, na tyle, na ile nasza dusza jest w stanie je pojąć.

Maria i Marta nie mogły zrozumieć, dlaczego Jezus czekał, gdy Łazarz przez cztery dni leżał w grobie. A gdy Chrystus przyszedł do nich, obie siostry powiedziały: „Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój. ” (Jana 11:21). Ale przez cały ten czas Jezus w milczeniu przygotowywał dla tej małej rodziny cudowną niespodziankę, która odsłoniła przed nimi największą chwałę Jego mocy. Apostoł Piotr również nie mógł zrozumieć, dlaczego Jezus musiał umywać mu nogi: „Panie, Ty miałbyś umywać moje nogi? ” - mówi i w odpowiedzi słyszy z ust Zbawiciela: „Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz. ” (Jana 13:6-7). Jezus Chrystus po cichu przygotował Piotra, aby po trzykrotnym zaparciu przypomniał sobie to wydarzenie, które dodało mu otuchy w wierze, że zaprawdę Pan mu przebaczył. Te ciche przygotowania Pana powinny nas ucieszyć, ukorzyć i umocnić naszą wiarę. Jeśli czasem nas coś smuci i przygnębia, to nauczmy się w takich chwilach oddawać chwałę Panu, wiedząc, na co On w swojej wielkiej miłości pozwala nam w naszym życiu.

W rozdziale 3, wersecie 8 tej Księgi proroka Safoniasza powiedziano nam, jaka powinna być nasza postawa wobec Pana. „Dlatego oczekujcie dnia - mówi Pan. ” Autor Listu do Hebrajczyków mówi: „Nie porzucajcie więc ufności waszej, która ma wielką zapłatę. Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał. ” (Hebr. 10:35-36). Chociaż Jego odpowiedź na naszą modlitwę i nasze oczekiwanie uległa spowolnieniu, chociaż nasza próba osiągnęła punkt kulminacyjny, On nie zawiedzie naszych oczekiwań i nie opuści nas.

Mój drogi bracie i siostro, gdy znajdziesz się w najbardziej rozpaczliwej sytuacji, bez nadziei na pomoc, On wyciągnie Ci pomocną dłoń i ochroni Cię przed gniewem wroga i uczyni wszystko, co Ci obiecał. W tym momencie On powstrzyma ataki wroga, pozbawi mocy wszelkie jego intrygi i ostatecznie go pokona. Pomyśl o tym, czy w tym przypadku jest powód do zniechęcenia i rozpaczy. Nie, ponieważ On cały czas w tajemnicy i z miłością przygotowuje dla Ciebie nieporównywalnie więcej niż wszystko to, o co prosisz lub o czym myślisz. Amen.