TAK, PRZYJDĘ WKRÓTCE

 Narodzenie się na nowo bez udziału Ducha Świętego jest niemożliwe. Kiedy anioł przyszedł do Marii i powiedział, że urodzi syna, ona była zdumiona tym stwierdzeniem i pyta: „Jak się to stanie, skoro nie znam męża? „ (Łuk. 1:34). Wtedy anioł jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym. „ (Łuk. 1:35). Te narodziny musiały być nadprzyrodzone, bez ludzkiej pomocy, ponieważ Maryja musiała urodzić Syna Bożego. A te nadprzyrodzone narodziny mógł dokonać tylko Bóg. Dlatego anioł mówi do niej: „Duch Święty zstąpi na ciebie…co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. „ To był największy cud, gdyż to, co jest niemożliwe dla człowieka, możliwe jest u Boga. Aby wzmocnić wiarę Maryi, anioł dodaje następujące słowa: „Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa. „ Wtedy Maryja mówi: ”Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. „ (Łuk. 1:37-38). To i jest wiara. Zawierzyć siebie Panu i powiedzieć: oto sługa Twój, niech mi się stanie według słowa Twego.

Tak samo jest z narodzinami na nowo. Człowiek nie może narodzić się sam ponownie. Gdy Chrystus powiedział Nikodemowi: „Musisz się na nowo narodzić”, to Nikodem odpowiedział podobnie, jak Maryja aniołowi. Maryja powiedziała: „Jak to możliwe, kiedy nie znam męża. ” A Nikodem: „Jakże może się człowiek narodzić, będąc stary? ” (Jana 3:4). Zarówno Maryja, jak i Nikodem zdali sobie sprawę, że to, co im powiedziano, niemożliwe było dla człowieka.

Jak to więc jest możliwe? Mój drogi przyjacielu, ile razy słysząc, że powinieneś narodzić się na nowo, mówiłeś: jak to możliwe? Tak, to niemożliwe dla człowieka, ale wszystko jest możliwe u Boga. Bóg może i nie tylko może, ale pragnie dokonać w Tobie tego cudu odrodzenia. Ty musisz po prostu zawierzyć Mu, jak uczyniła to Maryja i powiedzieć: Oto jestem Panie, czyń według słowa Twego. I On to uczyni. To Jego dzieło. Tylko On może Cię ożywić do nowego życia.

I to prowadzi nas do tego, co Chrystus odpowiedział Nikodemowi, gdy on zapytał: jakże może się to stać? „Jak człowiek może się narodzić, będąc stary? „ Spójrzmy, co mu odpowiedział Chrystus: ”Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. „ (Jana 3:5-7). A teraz Jezus objaśnia, jak to się dzieje. „Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. " (Jana 3:8).

Narodziny na nowo to wspaniały cud. Nie potrafimy tego wyjaśnić i nie możemy zrozumieć, jak to się dzieje, tak jak nie da się wytłumaczyć żadnego innego cudu dokonanego przez Boga. Weźmy na przykład cud fizyczny, jak na przykład uzdrowienie człowieka niewidomego od urodzenia. My możemy tylko powiedzieć, że to wydarzyło się, ponieważ dla wszystkich stało się oczywiste, że niewidomy odzyskał wzrok i zaczął widzieć. Ale cud w sferze duchowej jest jeszcze bardziej uderzający. Narodzenie na nowo jest o wiele większym cudem niż jakiekolwiek fizyczne uzdrowienie. I zauważmy, że Chrystus nie ma zamiaru tłumaczyć Nikodemowi, jak to się stanie, ale po prostu podaje przykład wiatru i mówi, że podobnie jak podmuch wiatru nie wiadomo skąd przychodzi i dokąd zmierza, tak dzieje się z każdym, kto narodził się z Ducha. „Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha."

Zarówno w języku greckim, jak i starohebrajskim duch i wiatr to jedno i to samo. Gdy Chrystus mówi „wiatr wieje”, to nie ma na myśli Ducha Świętego, ale wiatr. Tak jest w języku greckim i tak to jest przetłumaczone na inne języki. Powinniśmy więc czytać: „Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.„ tj. z Ducha Bożego. Chrystus chce nam powiedzieć, że tak jak my nie widzimy wiatru i nie możemy przewidzieć jego działania, tak jest z człowiekiem zrodzonym z Ducha Bożego.

Co ten przykład mówi nam o Duchu Świętym, podając przykład wiatru? Po pierwsze, za pomocą tej ilustracji Chrystus mówi nam o wolnym działaniu Ducha Świętego i o Jego suwerenności, że On czyni to, co chce i jak uważa za stosowne. Nie konsultuje się z człowiekiem, co ma robić i jak ma postępować. Wiatr wieje tam, gdzie chce, podobnie czyni i Duch Święty. Kto z nas może kontrolować wiatr i mówić wiatrowi, jak i w jakim kierunku ma wiać. Tak samo jest z Duchem Świętym. Działa tam, gdzie chce, jak chce i kiedy chce.

A to mówi nam przede wszystkim o tym, że Duch Święty jest inicjatorem naszego zbawienia. Jakub w swoim Liście w rozdziale 1 mówi: „Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń. ” (Jak. 1:18). Kto zechciał? Człowiek! Nie. Nawet do głowy mu nie przyszło, by szukać Boga lub zbawienia swojej duszy. Słowo Boże wyraźnie mówi: „Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. „ (Rzym. 3:11). Tak kochani, my nie chcieliśmy tego, ale On, Duch Święty, wziął inicjatywę naszego zbawienia. Podobnie jak wiatr wieje tam, gdzie chce, tak Duch Święty działa, jak chce i cóż za łaska, że ze​​chciał nas na nowo zrodzić. I czym my możemy się chwalić. Niczym, oprócz łaski Bożej.

Przyjrzyjmy się kim była Maryja, zanim anioł Pański został do niej posłany? Jedną z dziewczyn żydowskich. Można powiedzieć, że była nikim, zwykłą dziewczyną, ale wszystko się zmieniło, gdy zstąpił na nią Duch Święty. Dlaczego ona? Ponieważ Bóg tak zechciał. To nie było według jej zasług. Bóg ją wybrał i dlatego został do niej posłany anioł, który mówi do niej: „Witaj, obdarowana łaską, Pan jest z tobą. Błogosławiona jesteś między kobietami. Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. „ (Łuk. 1:28,30). Ona znalazła łaskę u Boga, ponieważ tak upodobało się Bogu. Nigdzie nie jest powiedziane, że Bóg wybrał ją według jej zasług, ale tylko według Swojej łaski.                                                                                                  Maryja sama o tym świadczy, gdy jej dusza chwali Boga. Spójrzmy co mówi: „Wielbi moja dusza Pana; I rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu; Bo wejrzał na uniżoność służebnicy swojej. ” (Łuk. 1:46-48). Czy powiedziane jest że wejrzał na godne zasługi służebnicy? Nie, jest powiedziane, że „wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. ” „Oto bowiem wszystkie pokolenia będą mnie odtąd nazywać błogosławioną. Bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, i święte jest imię jego. ” (Łuk. 1:48-49). Wszelką cześć i chwałę ona oddaje Bogu. Tak, ona była by zwykłą kobietą, gdyby Bóg nie powziął inicjatywę stworzenia z niej matki naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Wszystko w jej życiu się zmieniło. Stała się nowym człowiekiem z chwilą, gdy zstąpił na nią Duch Święty.

Drodzy przyjaciele zadajmy sobie pytanie: kim my jesteśmy? Kim my jesteśmy w istocie? Biedni, zgubieni grzesznicy i tacy byśmy pozostali, gdyby Duch Święty nie zechciał nas zrodzić na nowo i wejść w nasze życie. Wejście Ducha Świętego w nasze życie zmienia wszystko. Jak mówi apostoł Piotr „Wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz umiłowania dostąpiliście. Wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym , abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości. ” (1Ptr. 2:9-10).

Czy możemy się więc czymś chwalić? Czy Bóg uczynił coś według naszych zasług? Nie. My możemy tylko oddać Mu chwałę i dziękować i wraz z Maryją powiedzieć: Wielbi dusza moja Pana. „Czym odpłacę Panu Za wszystkie dobrodziejstwa, które mi wyświadczył? ” — wykrzykuje Psalmista. (Ps. 116:12). A potem dodaje: „Podniosę kielich zbawienia I wzywać będę imienia Pana. „ (Ps. 116:13). Człowiek może zbawienie tylko przyjąć, ale nie zasłużyć na nie. A gdy je przyjmie, to będzie wywyższał Boga, a nie siebie. Będzie głosił doskonałość Tego, który go powołał, a nie swoją własną doskonałość. Jest to pewny dowód tego, że człowiek narodził się z Ducha, że ​​nie przypisuje chwały i godności sobie, ale tylko Temu, który go wybrał.

Zauważmy, że chociaż nie potrafimy powiedzieć, jak, kiedy i gdzie będzie wiał wiatr, to jednak możemy usłyszeć i zobaczyć jego działanie. Głos jego słyszysz – mówi Chrystus, a najwierniejszym dźwiękiem wytworzonym przez działanie Ducha Świętego, jest uwielbienie Jezusa Chrystusa.

Pamiętajmy jednak, że działanie wiatru daje nam kolejną ważną lekcję. Jak już zauważyliśmy, Duch Święty jest wolny w swoich działaniach i czyni to, co mu się podoba, tym nie mniej działa według pewnych praw ustanowionych przez Niego. I te swoje zasady i prawa objawia w Słowie i świadczy o nich naszemu nowemu duchowi zrodzonemu z Niego. Dziecko Boże dzięki nowym relacjom z Jezusem Chrystusem popada w sferę wpływu i działania Ducha Świętego. Jest to jedna z pewnych oznak, że narodziliśmy się z Niego, „Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi„ - mówi Słowo Boże. (Rzym. 8:14). Ponadto apostoł Paweł dodaje, że my ”otrzymaliśmy Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze! Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. " (Rzym. 8:15-16).

Niestety, są jednak dzieci Boże, w których Duch Święty nadal jest nieznany w swoich działaniach niczym wiatr. Powodem jest to, że nigdy nie podporządkowali się zakonowi Ducha i są całkowicie nieświadomi Jego działań. Nadal żyją według ciała i trudzą się dla Boga mocą swojej energii, a nie w mocy Ducha Świętego. Tak jak żeglarz musi nauczyć się posługiwać wiatrem i właściwie manewrować żaglami, tak i my musimy nauczyć się korzystać z darowanej nam mocy Ducha Świętego. Duch Święty pragnie nas używać dla zbawienia duszy, dla posługi Ciała Chrystusowego, dla chwały Bożej. O, jak bardzo jesteśmy zależni od Ducha Świętego. „Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba...” - mówi Słowo Boże. (Rzym. 8:26). I potem dziwimy się, dlaczego nasze modlitwy są tak bezowocne i bezsilne. Powodem jest to, że zaniedbujemy Ducha Świętego. Nie pozwalamy Mu wstawiać się za nami, dlatego nie dziwmy się, że nasze modlitwy są tak słabe i bezowocne. Tylko Duch Święty wie, o co powinniśmy się modlić i jak powinniśmy się modlić.

Dlaczego tak mało widzimy owoców naszej posługi i świadczenia o Panu. Czy nie dlatego, że zaniedbujemy moc Ducha Świętego. Chrystus powiedział: „weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami...” (Dzieje 1:8).                                              „Wiatr wieje, gdzie chce, i słyszysz jego głos, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. „ To mówi nam, że nie tylko samo narodzenie na nowo jest tajemnicą i niewytłumaczalnym cudem, ale że całe życie narodzonego z Ducha Świętego staje się jednym nieustannym cudem. Życie człowieka narodzonego z Ducha będzie odzwierciedlać Ducha Świętego. Ono będzie prowadzone i kontrolowane przez Ducha Bożego. A jeśli to nasze życie nie jest takie, to nie podobamy się Bogu.

Drodzy bracia i siostry, jeśli chcemy, aby nasze życie podobało się Bogu i wielbiło Go, musimy postępować według Ducha, a nie według ciała. „Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. ” (Rzym. 8:5). Żyjący według ciała nie myślą o rzeczach Bożych i dlatego nie mogą podobać się Bogu. Ale ten, kto nie tylko narodził się z Ducha, ale jest pod Jego pełnym poddaniem, jest miły Bogu. Przynosi owoce na chwałę Bożą.                                                                                               Dałby Pan, abyśmy całkowicie poddali się Duchowi Bożemu. Niech napełni nas i zapanuje nad nami, abyśmy wraz z Maryją mogli zawołać: „Wielbi moja dusza Pana i rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu. ”

Drogi przyjacielu, czy masz w sobie te oznaki Ducha Bożego? Czy Twoje życie świadczy o tym, że Duch Święty rozporządza Tobą. Jeśli nie, to pozwól Mu by miał pełną kontrolę nad Tobą, a wtedy będziesz naprawdę szczęśliwym chrześcijaninem. Powiedz tak, jak Maryja: Oto sługa Twój; niech mi się stanie według słowa Twego. Duch Boży czeka dzisiaj, aby dokonać nad Tobą ten wielki cud odrodzenia. Amen.