TAK, PRZYJDĘ WKRÓTCE

 Jak wyjaśnić niesamowity rozwój Kościoła apostolskiego? Dlaczego w tak stosunkowo krótkim czasie Ewangelia rozprzestrzeniła się tak szeroko?                                                  Powodem było to, że wierzący Kościoła z I wieku w pełni realizowali powierzone im przez Chrystusa zadanie - bycia Jego świadkami. Każdy członek Kościoła apostolskiego był głosicielem. Oni nie siedzieli w swoich domach modlitwy, czekając, aż przyjdą do nich grzesznicy. Nie, oni szli do ludzi z dobrą nowiną. Chrystus powiedział do Swoich uczniów: „Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali… " (Jana 15:16 ).

Drodzy bracia i siostry, jeśli chcemy spełniać wolę Bożą, realizować plan który Pan powierzył Swojemu Kościołowi, to pierwszą rzeczą, jaką musimy uczynić, to zostać Jego świadkami. Pamiętne słowa Chrystusa: „będziecie Mi świadkami” odnoszą się do każdego z nas, a nie tylko do niektórych. Chrystus wybrał nas, abyśmy szli i przynosili owoce.

Chciałbym w dzisiejszym rozważaniu przedstawić jednego z najwspanialszych świadków Chrystusa, którego spotykamy na stronicach Biblii. Mam na myśli Jana Chrzciciela. Zwróćmy uwagę na to, co mówi się o nim w 10 rozdziale Ewangelii Jana: „Jan wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek Jan o nim powiedział, było prawdą. „ (Jana 10:41). Jego świadectwo o Chrystusie nie odchylało się ani w lewo, ani w prawo. Dlatego dobrze zrobimy, jeśli weźmiemy Jana Chrzciciela za idealny przykład świadka Chrystusa.

Jako podstawę rozważania przytoczę werset 15, rozdziału 1 Ewangelii Jana: „Jan świadczył o Nim (tj. o Jezusie Chrystusie) i głośno wołał: Ten to był, o którym powiedziałem: Ten, który za mną idzie, był przede mną, bo pierwej był niż ja. „ (Jana 1:15). Zanim jednak zagłębię się w słowa jego świadectwa, zapoznajmy się z samym świadkiem. Jan świadczy o Nim i głośno woła w słowach: To był Ten, o Którym mówiłem.                                                       Po pierwsze, co to znaczy: świadek? Pierwszą rzeczą, jakiej oczekuje się od świadka, jest to, że powie coś ważnego. Niektórzy uważają, że wystarczy dawać dobry przykład, że nie trzeba nic mówić. To jest błędne pojmowanie świadka Chrystusa. Tu jest napisane: „Jan świadczył o Chrystusie„, głośno wołał. Tak, on wyznawał ustami Chrystusa. Gdy faryzeusze zapytali Jana: kim ty jesteś, to jak im on odpowiedział? „Ja jestem głosem wołającego na pustyni. " (Jana 1:23).                                                                                                                                        Pamiętajmy drodzy przyjaciele, że świat dowie się o Chrystusie tylko wtedy, gdy podniesiemy nasz głos i powiemy, co Bóg uczynił dla nas przez Swojego Syna Jezusa Chrystusa.

Ale jest i druga strona słowa - świadek Chrystusa. Samo słowo świadek mówi nam o tej drugiej stronie. Zwróćmy uwagę na to, że słowo - świadek pochodzi od greckiego słowa - martus, czyli - męczennik. Innymi słowy, świadek to ten, kto jest gotów oddać życie za swoje świadectwo, jest gotów przypieczętować swoją krwią słowa, które wypowiada. Niech to nas nie dziwi. Chrystus powiedział: „Na świecie będziecie mieć ucisk... Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą. „ (Jana 16:33,15:20).                                                       Tak, Jan był tym wiernym świadkiem, wszystko, co powiedział o Jezusie Chrystusie, było prawdą i wiemy, że za tę prawdę którą powiedział musiał zapłacić swoją krwią. Umarł śmiercią męczeńską.

Ale zwróćmy jeszcze uwagę na to, co jest o nim powiedziane w pierwszym rozdziale Ewangelii Jana. Spójrzmy na wersety 7 i 8: „Przyszedł on na świadectwo, aby świadczyć o tej światłości, by wszyscy przez niego uwierzyli. Nie był on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczyć o tej światłości. „                                                                                                              Znajdujemy tutaj trzy fakty dotyczące świadectwa o Jezusie Chrystusie. Jeśli zwrócimy uwagę na te trzy fakty, to i nasze świadectwo nie pozostanie bez owoców.                                 Jak byś nie uważał siebie za słabego i niedoświadczonego świadka, mój drogi przyjacielu, jeśli będziesz przestrzegał tych trzech zasad, możesz być pewien, że Bóg będzie błogosławił Twoje świadectwo.

Po pierwsze drodzy bracia i siostry musimy być przekonani w tym, że jesteśmy tylko niosącymi światło, a nie tą światłością. Spójrzmy, co apostoł Paweł mówi do Koryntian: „Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan. „ (1Kor. 3:5). Ani ja, ani Ty przyjacielu, nie możemy sami zbawić ani jednego grzesznika. My nie jesteśmy w stanie uleczyć ran i dolegliwości zadanych człowiekowi przez grzech. Jesteśmy tylko zwiastunami dobrej nowiny, ale jest wspaniały Uzdrowiciel, którego ranami może być uleczona każda chora dusza.

Drugą rzeczą, której musimy być całkowicie pewni, jest to, że tylko Jezus jest prawdziwą światłością i dlatego musimy kierować ludzi do Niego i tylko do Niego. Nie do naszych kościołów, nie do naszym braterstw, nie do naszym związków, tylko do Jezusa Chrystusa. I na koniec, musimy dążyć do konkretnego celu w naszym świadectwie, a mianowicie, aby ludzie poprzez nasze świadectwo uwierzyli w Jezusa Chrystusa. Świadectwo to jedno, ale musi ono być powiązane z wynikami.                                                                                                    Jak już wspomniałem sami nie możemy dokonać przemiany w ludziach, niemniej jednak musimy im świadczyć z taką gorliwością, z jaką np. ratowalibyśmy własne dziecko, które byłoby w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

O samym świadku – Janie można powiedzieć znacznie więcej, ale chciałbym przynajmniej krótko wspomnieć coś o świadectwie Jana. Ono jest krótkie, ale pełne znaczenia. Zwróćmy uwagę na wołanie Jana mówiące o Chrystusie: „Ten to był, o którym powiedziałem: Ten, który za mną idzie, był przede mną, bo pierwej był niż ja. „ (Jana 1:15).                                       Jeśli zagłębimy się w te słowa, przekonamy się, że Jan tutaj wyróżnia Chrystusa, przedstawia Go jako wyjątkową Osobę, nieporównywalną z nikim na całym świecie.

Jak wiemy, Jan był krewnym Jezusa Chrystusa i wiemy, że Jan był o pół roku starszy od Jezusa, tym nie mniej on mówi, że Chrystus jest ważniejszy niż on, że ​​był przed nim. A więc świadcząc o Chrystusie, pierwszą rzeczą jaką Jan mówi o Nim, jest to, że On jest jedynym, wyjątkowym Człowiekiem. Dlaczego?                                                                                               Wiemy, że każdy człowiek zaczyna swoje życie w momencie narodzin, a Jan mówi tutaj, że Jezus Chrystus istniał przed Swoim wcieleniem. Sam Chrystus powiedział później: „pierwej niż Abraham był, Jam jest. „ (Jana 8:58). A Duch Święty przez Apostoła Pawła w Liście do Kolosan mówi: „On, tj. Jezus Chrystus jest przed wszystkimi rzeczami. „ (Kol. 1:17). Tak, On zawsze był, jest i zawsze będzie. Chrystus jest wieczny.                                                            Dlatego apostoł Jan, komentując świadectwo Jana Chrzciciela, mówi o Chrystusie jako „Jednorodzonym Synu, który jest w łonie Ojca. „ (Jana 1:18).

Drodzy bracia i siostry, nie było takiego czasu, kiedy Chrystus nie istniał. Zanim narodził się w Betlejem, istniał już w wieczności. „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. „ Tak świadczył o Nim Jan Chrzciciel.                                                              Ta prawda - boskość Jezusa Chrystusa powinna być podstawą każdego naszego świadectwa. Gdyby nie był Bogiem, nie mógłby być naszym Zbawicielem. Cała Biblia świadczy o tym, że Jezus Chrystus jest Bogiem.                                                                                                                  Po tym krótkim świadectwie Jana Chrzciciela, apostoł Jan, autor tej Ewangelii dodaje te wspaniałe słowa wskazujące na Chrystusa. Spójrzmy, on mówi, że Jezus jest źródłem wszelkiej łaski. „A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską. " (Jana 1:16).

Mój przyjacielu, jakie by nie były Twoje potrzeby, Ty możesz je otrzymać tylko przez Jezusa Chrystusa. Nie możesz ominąć Syna Bożego. „Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie. „ - mówi Jezus Chrystus. (Jana 14:6). Jeśli jesteś spragniony, mówi Pan, to: „kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. „ (Jana 7:37). A jeśli jesteś głodny, mówi On, to: „Ja jestem chlebem życia. ” (Jana 6:48). „Ten, kto go spożywa, nie umrze. „ (Jana 6:50).               Tak, Chrystus Jezus „stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem. „ (1Kor. 1:30). Jeśli pragniesz zbawienia, to przez Niego możesz wejść do życia wiecznego, ponieważ On jest bramą, „Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie. ” - mówi On. (Jana 10:9).

Drodzy przyjaciele, nasze świadectwo zawiera się w tym, że „upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości„ , „Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości.„ (Kol. 1:19,2:9). Musimy tylko przyjść do Niego z prostą dziecięcą wiarą, z „pustymi naczyniami„ naszych potrzeb, a On je napełni. Musisz przyjść do Niego i przyjąć „łaskę za łaską. „ Tylko On jest niewyczerpanym źródłem wszelkiej łaski.

Ale zwróćmy uwagę, co dalej mówi apostoł Jan, że poznać Boga możemy tylko przez Jezusa Chrystusa. „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go. „ (Jana 1:18). Jezus Chrystus przyszedł na tę Ziemię nie tylko po to, aby powiedzieć nam, kim jest Bóg, ale aby Go nam pokazać. Kiedy Filip powiedział do Pana: „Panie! pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy„ , to jak odpowiedział mu Chrystus? Są to jedne z bardziej znaczących słów wypowiedzianych przez Jezusa Chrystusa, które wypowiedział do uczniów. „Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? " (Jana 14:8-9).

Drodzy przyjaciele, jak Jan, jak Paweł, jak reszta apostołów i wszyscy inni wierni świadkowie Chrystusa, tak i my, nie siebie powinniśmy rozsławiać, ale Chrystusa Jezusa Pana, ponieważ Bóg „rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym. „ (2Kor. 4:6). A teraz ten cudowny skarb, który mamy „w naszych naczyniach„ , musimy przekazać innym.                                                                   Powiedzmy wszystkim głośno, jasno i wyraźnie, że łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Prawo, które zostało dane przez Mojżesza nie może nas zbawić, ale Chrystus może.

Dlaczego zakon Mojżeszowy nie może zbawić człowieka? Ponieważ Prawo wymaga od człowieka sprawiedliwości, a Chrystus daje mu sprawiedliwość. Prawo daje poznanie grzechu, a Chrystus usuwa grzech. Prawo skazuje grzesznika na śmierć, ale Chrystus daje mu życie wieczne. Dlatego, nie głośmy zbawienia przez przestrzeganie zakonu Mojżeszowego, ale to, że każdy grzesznik może otrzymać zbawienie i przebaczenie grzechów przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Opierając się na Słowie Bożym mówimy, że z Jego pełni możemy otrzymać łaskę za łaskę.

Czegokolwiek potrzebujesz, mój drogi przyjacielu, u Jezusa Chrystusa znajdziesz odpowiedź. I chciałbym abyś wiedział, że w nikim innym nie znajdziesz zaspokojenia swoich potrzeb, ponieważ Bóg może zaspokoić wszelką twoją potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie. Jeśli potrzebujesz przebaczenia grzechów, przyjdź do Jezusa, bo w Nim masz odkupienie przez Jego krew i odpuszczenie grzechów. Gdy szukasz mądrości, nie wiesz, jak postąpić, przyjdź do Jezusa Chrystusa i czerp z Jego pełni, bo Chrystus stał się dla nas mądrością od Boga. Pragniesz być czystym i świętym, przyjdź do Niego i otrzymasz z Jego pełni, bo On jest naszym uświęceniem. Cokolwiek potrzebujesz, przyjmij teraz przez wiarę z Jego pełni łaskę za łaską, ponieważ w Nim mieszka cała pełnia Boskości. Chwała i dziękczynienie tak wspaniałemu Zbawicielowi.          Dziś On mówi do nas wszystkich: przyjdźcie do Mnie, a jednocześnie zapewnia nas, że „tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz. " (Jana 6:37). Amen.