Jezioro ogniste
Pismo Święte mówi: " A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd. " (Hebrajczyków 9:27). Druga śmierć o których czytamy, nie jest sprzeczna z prawdą wyrażoną w tym wersecie, ale mówi nam o całkowicie innej śmierci. Fizycznemu ciału przeznaczone jest umrzeć. Ta śmierć przynosi pewien koniec, a mianowicie ciało umiera i spoczywa w grobie, ale dusza nie umiera, lecz jedynie zmienia miejsce przebywania. Ciało wierzącego w Chrystusa po zmartwychwstaniu ponownie nie umrze, jak umarło po raz pierwszy, ale będzie istnieć wiecznie wraz z duszą. Ciało niewierzącego przeznaczone jest na wieczne cierpienie. "A dym ich męki unosi się w górę na wieki wieków i nie mają wytchnienia we dnie i w nocy ci, którzy oddają pokłon zwierzęciu i jego posągowi, ani nikt, kto przyjmuje znamię jego imienia. " (Objawienie 14:11).
Na świecie jest nie mało fałszywych nauk, wszelkiego rodzaju interpretacji, które próbują zagłuszyć prawdę o wiecznej męce potępionych. Jak święci będą radować się w niebie wiecznie, tak potępieni będą cierpieć w jeziorze ognistym wiecznie. Całkowicie bezsensowne jest mówienie, że Bóg w Swojej sprawiedliwości nie może dopuścić grzesznikowi cierpieć wiecznie, bo kto z nas może powiedzieć Bogu, co to sprawiedliwość? Sprawiedliwie jest pozwolić, aby ci co przyjęli Jezusa Chrystusa żyli całą wieczność w szczęściu, a z drugiej strony nie dopuszczać myśli, aby ci co odrzucili wielką ofiarę Chrystusa cierpieli wiecznie? Jaka jest nasza sprawiedliwość, która stosuje jedną miarę dla jednej grupy ludzi i zupełnie inną - dla drugiej?
Są dwie rzeczy, które napełniają ludzi grozą w obecnej chwili – to ślepota i samotność. I to właśnie spotka tych, którzy będą w jeziorze ognistym. Ludzie boją się utraty wzroku nie dlatego, że to boli, ale dlatego, że boją się żyć w ciągłej ciemności. Słowo Boże mówi następująco o grzesznikach: " Ludzie ci, to źródła bez wody i obłoki pędzone przez wicher; czeka ich przeznaczony najciemniejszy mrok. " (2 Piotra 2:17). W innym miejscu czytamy: "wściekłymi bałwanami morskimi, wyrzucającymi hańbę swoją, błąkającymi się gwiazdami, dla których zachowane są na wieki najgęstsze ciemności. " (Judy 1:13). Oba te wersety mówią o wiecznej ciemności przeznaczonej dla grzeszników. To nie będzie zwyczajna ciemność nocy, która przychodząc przynosi odpoczynek i sen dla naszego ciała. Wieczna ciemność, to taka, która męczy i gnębi ciało, umysł i duch człowieka i na zawsze zaślepia. To jest ciemność dostrzegalna.
Bóg już raz zesłał taką ciemność na Ziemię, o tym czytamy w Księdze Wyjścia 10:21-23. "Rzekł więc Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją ku niebu i nastanie nad całą ziemią egipską ciemność tak gęsta, że będzie można jej dotknąć. I wyciągnął Mojżesz swą rękę ku niebu, i nastała gęsta ciemność w całej ziemi egipskiej przez trzy dni. Przez trzy dni nie widział jeden drugiego i nikt nie mógł wstać z miejsca swego; ale wszyscy synowie izraelscy mieli światło w siedzibach swoich. " Jak widzimy nie była to zwykła ciemność nocy, lecz ciemność tak gęsta i namacalna, że można było ją dotknąć. Jestem przekonany, że gdy zastanie ich ciemność, jak zwykle, rzucą się, by zapalić swoje lampy, ale ciemność okaże się tak gęsta, że światła ich lamp nie będą mogły jej przeniknąć i pozostaną w ciemności.
Jezioro ogniste będzie pokryte właśnie taką ciemnością. I chociaż jest to miejsce, gdzie jest ogień, ta ciemność jest tak gęsta, że ludzie w jeziorze ognistym będą w ciągłej ciemności, jak ślepy człowiek.Dlatego też możemy powiedzieć, że jezioro ogniste to miejsce nie tylko wiecznej ciemności, ale i nieprzerwanej samotności.
Jakże przerażająca jest myśl, że podczas ostatniego sądu Bożego, ci którzy zginą, po raz ostatni ujrzą blask światła i kochających ludzi!
