Jawne przyjście Chrystusa na Ziemię.
Rozpatrywałem okres wielkiego ucisku i to co się będzie działo na Ziemi po pochwyceniu Kościoła. Teraz chcę zwrócić uwagę na niebo, gdzie znajduje się Kościół wraz z Jezusem Chrystusem. Sąd Chrystusowy już się odbył, Zaślubiny Baranka zakończyły się, Chrystus wstaje od wieczerzy i przyodziewa Swoje szaty wojenne, ponieważ szykuje się do zejścia na Ziemię, by walczyć z antychrystem w bitwie Armageddońskiej.
" I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy. Oczy zaś jego jak płomień ognia, a na głowie jego liczne diademy. Imię swoje miał wypisane, lecz nie znał go nikt, tylko on sam. A przyodziany był w szatę zmoczoną we krwi, imię zaś jego brzmi: Słowo Boże. I szły za nim wojska niebieskie na białych koniach, przyobleczone w czysty, biały bisior. A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną, On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: Król królów i Pan panów. " (Objawienie 19:11-16).
Wyraźne zejście na ziemię Chrystusa Apostoł Jan opisuje w pierwszym rozdziale Apokalipsy werset siódmy: " Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen."
W Piśmie Świętym znajdujemy opis dwóch wielkich żniw. Pierwszy – to zbiór drogocennych płodów, który składa się z odkupionych. Kolejne żniwo to winne grona gniewu Bożego, które zostanie spełnione w bitwie Armageddońskiej. Chciałbym zwrócić uwagę na fragment Słowa Bożego, który wyraźnie opisuje oba te żniwa: " I widziałem, a oto biały obłok, a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na głowie swojej złotą koronę, a w ręku swym ostry sierp. A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp swój i żnij, gdyż nastała pora żniwa i dojrzało żniwo ziemi. I zapuścił Ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemi, i ziemia została zżęta. I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, mając również ostry sierp. I jeszcze inny anioł wyszedł z ołtarza, a ten miał władzę nad ogniem; i zawołał donośnie na tego, który miał ostry sierp, mówiąc: Zapuść swój ostry sierp i obetnij kiście winogron z winorośli ziemi, gdyż dojrzały jej grona. I zapuścił anioł sierp swój na ziemi, i poobcinał grona winne na ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Bożego. I deptano tłocznię poza miastem, i popłynęła z tłoczni krew, aż dosięgła wędzideł końskich na przestrzeni tysiąca sześciuset stadiów." (Objawienie 14:14-20).
Mimo, że oba żniwa opisane są razem, miedzy ich spełnieniem upłynie kilka lat, pierwsze żniwa będą miały miejsce podczas skrytego przyjścia Jezusa Chrystusa po Swój Kościół. Drugie dokonają się, gdy Jezus Chrystus zstąpi z nieba pod koniec wielkiego ucisku, by wziąć udział w bitwie Armageddońskiej. " A wam, uciskanym, dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej, w ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa." (2Tesaloniczan 1:7-8). W tym dniu Pan zstąpi z nieba z wszystkimi świętymi i aniołami.
Do walki z siłami antychrysta, Zbawiciel użyje Swojej wielkiej, nadprzyrodzonej mocy, która będzie widoczna w przyrodzie, jak również w świecie duchowym. " I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon. A siódmy wylał czaszę swoją w powietrze; i rozległ się ze świątyni od tronu donośny głos mówiący: Stało się. I nastąpiły błyskawice i donośne grzmoty, i wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi; tak potężne było to trzęsienie. I rozpadło się wielkie miasto na trzy części, i legły w gruzach miasta pogan. I wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, że należy mu dać kielich wina zapalczywego gniewu Bożego. I znikły wszystkie wyspy i gór już nie było. I spadły z nieba na ludzi ogromne centnarowe kawały gradu; a ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi gradu, gdyż plaga ta była bardzo wielka." (Objawienie 16:16-21).
Niektóre środki, które Pan użyje w tej wojnie zostały wyżej opisane. Jak widzimy, trzęsienie ziemi będzie tak wielkie, że ziemia pochłonie wielu ludzi z armii antychrysta i jest całkiem możliwe, że wiele rodzajów broni zniknie w otchłani ziemi, gdy niebo wypełni się kurzem, dymem i ogniem. Wiemy z Pisma Świętego, że na miejscu bitwy będzie silna burza, a z nieba spadnie ogromny grad. Nie trudno wyobrazić sobie straszne zniszczenia, którego dokonają te zjawiska przyrody na ludziach i broni, a nawet na powierzchni Ziemi w godzinie, gdy Pan zastosuje siły przyrody przeciw zbuntowanym narodom, które zmierzą się w bitwie Armageddońskiej.
Tak wielką mocą Bóg posłuży się nie tylko w sferze fizycznej, ale także użyje mocy duchowej, o której czytamy: " A wtedy objawi się ów niegodziwiec, którego Pan Jezus zabije tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego." (2Tesaloniczan 2-8). Potrzebne jest tylko jedno słowo Stwórcy, aby całkowicie zniszczyć strasznego dowódcę ziemskiej armii, czyli antychrysta, człowieka, w którego wcieli się szatan. W Księdze (Objawienia 19:19-20) możemy zobaczyć wynik tej bitwy: " I widziałem zwierzę i królów ziemi, i wojska ich, zebrane, by stoczyć bój z tym, który siedział na koniu, oraz z jego wojskiem. I pojmane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i oddawali pokłon posągowi jego. Zostali oni obaj wrzuceni żywcem do jeziora ognistego, gorejącego siarką. A pozostali byli pobici mieczem wychodzącym z ust jeźdźca na koniu, i wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami. " Ta bitwa kończy okres ludzkich królestw na Ziemi i rozpoczyna nowy okres w dziejach ziemi, okres panowania na ziemi Jezusa Chrystusa.
