Zmartwychwstanie świętych Starego Testamentu - ciąg dalszy.
Zmartwychwstanie w Piśmie Świętym jest często porównywane do żniwa. Zwróćmy uwagę na fragment Słowa Bożego, które o tym mówi: " I widziałem, a oto biały obłok, a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na głowie swojej złotą koronę, a w ręku swym ostry. A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp swój i żnij, gdyż nastała pora żniwa i dojrzało żniwo ziemi. I zapuścił Ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemi, i ziemia została zżęta. " (Objawienie 14:14-16).
Aby zrozumieć porę żniw przypatrzmy się, jaka jest kolejność czynności w czasie żniw w Starym Testamencie, a jest to dobre wytłumaczenie zmartwychwstania. Starotestamentowe żniwa składały się z trzech części: pierwsze zżęcie (zażynki), główny zbiór i podbieranie kłosów. Pierwszy snop (owoce) przedstawia zmartwychwstanie Chrystusa i tych, którzy zmartwychwstali zaraz po Jego zmartwychwstaniu.
Główny zbiór porównany jest z ogólnym zmartwychwstaniem, które będzie, gdy zabrzmi ostateczna trąba. Podbieranie kłosów nastąpi w okresie wielkiego ucisku, w momencie, kiedy Zbawiciel powróci z nieba po raz drugi, by panować na Ziemi. " I dam dwom moim świadkom moc, i będą, odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni ... A gdy już złożą swoje świadectwo, zwierzę wychodzące z otchłani stoczy z nimi bój i zwycięży, i zabije ich....Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach wielki padł na tych, którzy na nich patrzyli. I usłyszeli głos donośny z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, nieprzyjaciele zaś ich patrzyli na nich. " (Objawienie 11:3,7,11,12).
To jest właśnie przykład podbierania kłosów. Pismo Święte nie podaje wiele szczegółów odnośnie tej części żniw, ale mówi: " A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc. " (1Koryntian 15:23-24). Ostatni werset bez wątpienia dotyczy zmartwychwstania pod koniec Tysiącletniego Królestwa (Millenium).
Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że niektórzy starotestamentowi święci zmartwychwstali po zmartwychwstaniu Chrystusa, podczas gdy inni zmartwychwstaną podczas ogólnego zmartwychwstania po ostatecznej trąbie. Święci Starego Testamentu nie tworzą Oblubienicy Chrystusa, ponieważ Jego Oblubienica składa się z świętych Nowego Testamentu. Oni będą przyjaciółmi Baranka na przyjęciu weselnym. " Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie, słysząc głos oblubieńca. Tej właśnie radości doznaję w całej pełni. " (Jana 3:29).
Tutaj znajdujemy dwie kategorie ludzi. Przede wszystkim zwróćmy uwagę na oblubieńca, którym jest Jezus Chrystus. Potem widzimy oblubienicę, składającą się z świętych Nowego Testamentu. Ponadto, widzimy przyjaciela oblubieńca: Jana Chrzciciel reprezentuje tutaj cały naród Izraela.
Tak więc, gdy zabrzmi ostateczna trąba, podczas zmartwychwstania będą dwie kategorie ludzi, którzy zmartwychwstaną: tych, którzy tworzą Oblubienicę Chrystusa i tych, którzy są przyjaciółmi Oblubieńca i będą uczestniczyli na przyjęciu weselnym.
