Zmartwychwstanie świętych Starego Testamentu.
Teraz chciałbym rozważyć pytanie: kiedy nastąpi zmartwychwstanie świętych starego testamentu? Zwróćmy uwagę, że zmartwychwstanie Chrystusa ma wpływ na wszystkich ludzi wszystkich czasów; na tych, którzy wierzyli w Boga i na niewierzących w Niego, na tych, którzy słyszeli o zmartwychwstaniu Chrystusa i na tych, którzy żyli w dżungli i nigdy nie słyszeli ani jednego słowa Ewangelii. Oni wszyscy zmartwychwstaną, ponieważ zmartwychwstał Chrystus, jedni do życia wiecznego, inni na wieczne potępienie. Zmartwychwstanie Chrystusa dotyka jednakowo wszystkich żyjących kiedykolwiek na Ziemi.
" Jeszcze tylko krótki czas i świat mnie oglądać nie będzie; lecz wy oglądać mnie będziecie, bo Ja żyję i wyżyć będziecie." (Jana 14:19). Słowa te były skierowane do wierzących w Chrystusa, ale dotyczą również niewierzących, ponieważ wszyscy zostaną wskrzeszeni. Wyobraźmy sobie bezbożnego człowieka, który odrzucił wszystkie możliwości aby być zbawionym i umarł. Jest oczywiste, że taka osoba powinna na zawsze w stanie śmierci i nigdy nie ożyć, ale potężna moc Chrystusowego zmartwychwstania zapewnia zmartwychwstanie wszystkich ludzi, a zatem i bezbożnika.
Ponieważ Jezus Chrystus jest źródłem mocy zmartwychwstania, to wymaga, aby jako pierwszy powstał z martwych. Pismo Święte mówi o tym: " Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia. " (1Koryntian 15:22-23). Jezus Chrystus jest nazywany pierworodnym z umarłych. " On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy. " (Kolosan 1:18).
Powstaje pytanie: jak rozumieć fakt wskrzeszenia martwego dokonany przez proroka, opisany w Starym Testamencie? Jak rozpatrywać tych, których wskrzesił z martwych Chrystus do Swojej śmierci, jak np. Łazarza? Czy więc Chrystus jest tym Pierworodnym z umarłych? Odpowiedź na te pozornie trudne pytania jest bardzo prosta. Żaden z tych, którzy zostali wskrzeszeni do zmartwychwstania Chrystusa, nie zmartwychwstał do życia wiecznego. Oni ożyli tylko w tym fizycznym, czasowym ciele, które mieli przed śmiercią i umarli ponownie. Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy do życia wiecznego, aby znów nie umierać. On mówi: "... i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła. " (Objawienie 1:18). Ani Łazarz, ani żaden z tych, którzy zostali wskrzeszeni do zmartwychwstania Chrystusa, nie może powiedzieć: " Oto Ja żyję na wieki ". Bo choć ożyli na pewien okres czasu, śmierci nie pokonali. Tylko Chrystus Swoim zmartwychwstaniem odniósł zwycięstwo nad śmiercią.
Aby zobaczyć różnicę między zmartwychwstaniem Chrystusa a wszystkimi innymi ludźmi wskrzeszonymi przed Nim, należy podkreślić, że tylko Chrystus zmartwychwstał w nowym ciele. Oni byli przywróceni do życia na Ziemi, w ziemskim ciele, w którym żyli przed śmiercią (można tutaj podać przykład śmierci syna wdowy, który został wskrzeszony przez proroka Eliasza). Ponieważ Jezus Chrystus nazywany jest Pierworodnym z umarłych, możemy stwierdzić, że żaden z starotestamentowych świętych nie zmartwychwstał do zmartwychwstania Chrystusa.
Teraz chciałbym zwrócić uwagę na zdarzenie opisane w Ewangelii Mateusza: " Ale Jezus znowu zawołał donośnym głosem i oddał ducha. I oto zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, i ziemia się zatrząsła, i skały popękały, i groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych; i wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, i weszli do świętego miasta, i ukazali się wielu " (Mateusza 27:50-53).
Aby właściwie zrozumieć ten fragment musimy zwrócić uwagę na dwie rzeczy: po pierwsze - groby otworzyły się, gdy Jezus umarł, po drugie - umarli nie wyszli z grobów w tym samym czasie, ale trzy dni później, gdy Chrystus zmartwychwstał. To wyraźnie pokazuje 53 werset: " i wyszli z grobów po Jego zmartwychwstaniu. " Przede wszystkim ważny jest fakt, że zmartwychwstania do życia wiecznego nie było, dopóki Chrystus nie zmartwychwstał i nie urzeczywistnił je.
Nie twierdzę, że wszyscy wskrzeszeni po Jego zmartwychwstaniu, zmartwychwstali w nowych ciałach, aby nie umrzeć ponownie. Wierzę, że ludzie, których wskrzesili apostołowie, jak odnotowano w Dziejach Apostolskich nie zmartwychwstali w nowym ciele, tak więc zmarli ponownie. Jednak w przypadku świętych, o których czytamy w Ewangelii Mateusza (w związku z zmartwychwstaniem Chrystusa), ci, jak sądzę zmartwychwstali do życia wiecznego i już nie umrą.
Musimy pamiętać jednak, że nie dotyczy to wszystkich świętych Starego Testamentu, ponieważ Pismo mówi nam, że wiele ciał świętych, którzy zasnęli powstało. Nie mówi, że wszystkie ciała świętych zostały wskrzeszone. Uważam, że wyrażenie w Piśmie Świętym jest w pełni dokładne i "wiele" nie oznacza "wszyscy".
Dlatego możemy stwierdzić, że wielu starotestamentowych świętych zostało wskrzeszonych po zmartwychwstaniu Chrystusa, ale, że inni zmartwychwstaną w ogólnym zmartwychwstaniu, kiedy zabrzmi ostatnia trąba.
" Jeszcze tylko krótki czas i świat mnie oglądać nie będzie; lecz wy oglądać mnie będziecie, bo Ja żyję i wyżyć będziecie." (Jana 14:19). Słowa te były skierowane do wierzących w Chrystusa, ale dotyczą również niewierzących, ponieważ wszyscy zostaną wskrzeszeni. Wyobraźmy sobie bezbożnego człowieka, który odrzucił wszystkie możliwości aby być zbawionym i umarł. Jest oczywiste, że taka osoba powinna na zawsze w stanie śmierci i nigdy nie ożyć, ale potężna moc Chrystusowego zmartwychwstania zapewnia zmartwychwstanie wszystkich ludzi, a zatem i bezbożnika.
Ponieważ Jezus Chrystus jest źródłem mocy zmartwychwstania, to wymaga, aby jako pierwszy powstał z martwych. Pismo Święte mówi o tym: " Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia. " (1Koryntian 15:22-23). Jezus Chrystus jest nazywany pierworodnym z umarłych. " On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy. " (Kolosan 1:18).
Powstaje pytanie: jak rozumieć fakt wskrzeszenia martwego dokonany przez proroka, opisany w Starym Testamencie? Jak rozpatrywać tych, których wskrzesił z martwych Chrystus do Swojej śmierci, jak np. Łazarza? Czy więc Chrystus jest tym Pierworodnym z umarłych? Odpowiedź na te pozornie trudne pytania jest bardzo prosta. Żaden z tych, którzy zostali wskrzeszeni do zmartwychwstania Chrystusa, nie zmartwychwstał do życia wiecznego. Oni ożyli tylko w tym fizycznym, czasowym ciele, które mieli przed śmiercią i umarli ponownie. Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy do życia wiecznego, aby znów nie umierać. On mówi: "... i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła. " (Objawienie 1:18). Ani Łazarz, ani żaden z tych, którzy zostali wskrzeszeni do zmartwychwstania Chrystusa, nie może powiedzieć: " Oto Ja żyję na wieki ". Bo choć ożyli na pewien okres czasu, śmierci nie pokonali. Tylko Chrystus Swoim zmartwychwstaniem odniósł zwycięstwo nad śmiercią.
Aby zobaczyć różnicę między zmartwychwstaniem Chrystusa a wszystkimi innymi ludźmi wskrzeszonymi przed Nim, należy podkreślić, że tylko Chrystus zmartwychwstał w nowym ciele. Oni byli przywróceni do życia na Ziemi, w ziemskim ciele, w którym żyli przed śmiercią (można tutaj podać przykład śmierci syna wdowy, który został wskrzeszony przez proroka Eliasza). Ponieważ Jezus Chrystus nazywany jest Pierworodnym z umarłych, możemy stwierdzić, że żaden z starotestamentowych świętych nie zmartwychwstał do zmartwychwstania Chrystusa.
Teraz chciałbym zwrócić uwagę na zdarzenie opisane w Ewangelii Mateusza: " Ale Jezus znowu zawołał donośnym głosem i oddał ducha. I oto zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, i ziemia się zatrząsła, i skały popękały, i groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych; i wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, i weszli do świętego miasta, i ukazali się wielu " (Mateusza 27:50-53).
Aby właściwie zrozumieć ten fragment musimy zwrócić uwagę na dwie rzeczy: po pierwsze - groby otworzyły się, gdy Jezus umarł, po drugie - umarli nie wyszli z grobów w tym samym czasie, ale trzy dni później, gdy Chrystus zmartwychwstał. To wyraźnie pokazuje 53 werset: " i wyszli z grobów po Jego zmartwychwstaniu. " Przede wszystkim ważny jest fakt, że zmartwychwstania do życia wiecznego nie było, dopóki Chrystus nie zmartwychwstał i nie urzeczywistnił je.
Nie twierdzę, że wszyscy wskrzeszeni po Jego zmartwychwstaniu, zmartwychwstali w nowych ciałach, aby nie umrzeć ponownie. Wierzę, że ludzie, których wskrzesili apostołowie, jak odnotowano w Dziejach Apostolskich nie zmartwychwstali w nowym ciele, tak więc zmarli ponownie. Jednak w przypadku świętych, o których czytamy w Ewangelii Mateusza (w związku z zmartwychwstaniem Chrystusa), ci, jak sądzę zmartwychwstali do życia wiecznego i już nie umrą.
Musimy pamiętać jednak, że nie dotyczy to wszystkich świętych Starego Testamentu, ponieważ Pismo mówi nam, że wiele ciał świętych, którzy zasnęli powstało. Nie mówi, że wszystkie ciała świętych zostały wskrzeszone. Uważam, że wyrażenie w Piśmie Świętym jest w pełni dokładne i "wiele" nie oznacza "wszyscy".
Dlatego możemy stwierdzić, że wielu starotestamentowych świętych zostało wskrzeszonych po zmartwychwstaniu Chrystusa, ale, że inni zmartwychwstaną w ogólnym zmartwychwstaniu, kiedy zabrzmi ostatnia trąba.
