Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios.
Opisując na początku piątego rozdziału Ewangelii Mateusza prawdziwego chrześcijanina, Chrystus mówi: "Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios. "
"Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie! Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami." (Mat. 5:11-12).
Tymi słowami Jezus ostrzega swoich wiernych naśladowców, jak na nich reagować będzie świat, innymi słowy, duchowe życie prawdziwie narodzonego na nowo człowieka wywoła tak ogromną reakcję otaczającego świata, który jest wrogo nastawiony do Chrystusa i Jego nauki, że nękanie i prześladowania będą nieuniknione. I tu należy dodać, że jeśli nie ma prześladowań, jeśli nas wszystkich chwalą, świat nas ochrania, wtedy można wątpić w prawdziwość naszych relacji z Bogiem "Biada wam - mówi Jezus - gdy wszyscy ludzie dobrze o was mówić będą!" (Łuk. 6:26).
Dlatego też, jeśli nas prześladują za sprawiedliwość, za wierność Jezusowi Chrystusowi, wtedy - mówi Zbawiciel, jesteście błogosławieni, bo jesteście prawdziwymi obywatelami Królestwa Niebieskiego. " Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie. " (Mat. 5:12). Innymi słowy, prawdziwego chrześcijanina można poznać po jego oddaniu Jezusowi Chrystusowi,jak ujął to apostoł Paweł : " Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus. " (Fil. 1:21).
Przyjrzyjmy się pierwszym chrześcijanom. Dla nich było naturalne, oczywiste to, że ich prześladują, oni niczego innego nie spodziewali się od świata, jak tylko wrogości i sprzeciwu, co było wiernym potwierdzeniem tego, że są dziećmi Bożymi. Nie ważne jak te prześladowania przejawiały się, najważniejsza była wierność i oddanie Jezusowi Chrystusowi. Mówią, że kiedy prowadzono 86-letniego starca - biskupa Polikarpa z Smyrny, by stawić go przed trybunałem Rzymskim, zaproponowano mu, by złożył ofiarę cesarzowi i wyrzekł się Chrystusa. Pierwsza propozycja dawała mu życie, druga prowadziła na męczeńską śmierć. I co odpowiedział ten sługa Boży: "86 lat służyłem Chrystusowi i On nic złego mi nie uczynił. Jak mogę teraz bluźnić na mojego Króla, który mnie zbawił".Za te słowa związali go i poprowadzili na męczeńską śmierć i kiedy rozpalili ogień, usłyszeli taką modlitwę, która wyrwała się z piersi tego sprawiedliwego człowieka: "Panie, Boże Wszechmogący, Ojcze Twego Umiłowanego Syna, dziękuję Ci żeś przez wielkie zmiłowanie Swoje przyprowadziłeś mnie tutaj i uznałeś mnie za godnego tego dnia i tej godziny ". Z tą modlitwą na ustach Polikarp umarł jako męczennik Jezusa Chrystusa.
Teraz zadaję sobie pytanie: Kto z nas jest tak wierny i oddany Jezusowi Chrystusowi? Czy jesteśmy tak oddani, że gotowi jesteśmy oddać swoje życie za Jezusa Chrystusa? Przyjrzyjmy się, jak ta wierność Chrystusowi i Jego woli przejawiała się we wszystkich obszarach codziennego życia pierwszych chrześcijan. Na pierwszym miejscu był u nich Chrystus i posłuszeństwo Jego woli. Załóżmy, że mąż był chrześcijaninem, ale jego żona pozostała poganką, lub odwrotnie. Jak wierność Chrystusowi wpływała na małżeńskie życie człowieka wierzącego? Tam nie było mowy o żadnym kompromisie, powiedzmy, ja pójdę do twojej świątyni, jeśli pójdziesz ze mną do mojego zboru. Wierność Chrystusowi dawała siłę, by rozwiązać ten problem bez żadnych trudności. Dlatego Zbawiciel powiedział: " Jeśli kto przychodzi do mnie, a nie ma w nienawiści ojca swego i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, a nawet i życia swego, nie może być uczniem moim. " (Łuk. 14:26). Jezus ostrzegał Swoich uczniów mówiąc: " Nie mniemajcie, że przyszedłem, przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem i córkę z jej matką, i synową z jej teściową. Tak to staną się wrogami człowieka domownicy jego. " (Mat. 10:34-36).
Chrystus przyszedł na ziemię, aby "stworzyć " nowego człowieka i sprawić, by rzeczywiście był błogosławionym. I do tego nowego człowieka, w którym mieszka teraz Jezus Chrystus, świat jest wrogo nastawiony. Dlaczego? Bo cały świat tkwi w źle i książę tego świata - duch antychrysta nienawidzi naszego Zbawiciela. Zauważmy, jak Chrystus mówi o tym, jak będzie wyrażać się ten sprzeciw i wrogość przeciwko synom Bożym : " Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie! " (Mat. 5:11). Musimy zrozumieć, że ta nienawiść do wierzących głównie przejawia się w duchowym sprzeciwie i widoczna jest nie tylko w ateistycznym świecie, ale także w kręgach religijnych.
Ale możemy zapytać: Kim są ci, którzy prześladują i oczerniają wierzących ludzi? Co motywuje ich do tego, czy raczej powinniśmy zapytać, kto ich pobudza. Tak, inspiratorem pomysłów jest nie kto inny, jak władca tego świata - duch antychrysta. On pobudza ludzi by lżyli, oczerniali i prześladowali dzieci Boże. Świat nie będzie prześladował ludzi, którzy będą prowadzić przyzwoity obraz życia, będą zaangażowani w różne dobre uczynki, będą pomagać biednym i nakarmią głodnych. I to wierzący również czynią, ale ten świat nie za to ich nienawidzi, świat nienawidzi ich za żywego, żyjącego w nich Jezusa Chrystusa. Ten duch nienawiści zachęca ludzi by złorzeczyli, prześladowali i kłamliwie mówili o dzieciach Bożych. Tymi trzema metodami wierzący w Chrystusa są doświadczani przez świat. Pamiętajmy co powiedział Chrystus: "Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczą". Słowo złorzeczyć znaczy : źle komuś życzyć; wymyślać komuś; przeklinać kogoś, a tym samym patrzeć na kogoś z pogardą, z wysoka, traktować go jako człowieka podłego i gorszego.
Jak powiedział o Chrystusie prorok Izajasz: " Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi " (Iz. 53:3). Z taką pogardą świat odnosi się dziś do wierzącego, jak nienawidził Chrystusa w czasie, gdy był Synem Człowieczym, dokładnie tak nienawidzi dzisiaj dzieci Boże.
Innym narzędziem, które wróg wykorzystuje przeciwko dzieciom Bożym – to oszczerstwo. " Błogosławieni jesteście, gdy kłamliwie mówić na was będą wszelkie zło ze względu na mnie." To ulubiona metoda działania szatana przeciwko wybranym Bożym - szkalowanie, oszczerstwo, pomówienia. Diabeł dlatego i nazwany jest - "oskarżycielem braci naszych " (Obj. 12:10). On oskarżać zaczął Boga w ogrodzie Eden i czyni to nadal dziś.
Tak materialistyczny, jak i religijny świat nienawidzi dzieci Boże i zrobi wszystko co w ich mocy, aby przedstawić ich w fałszywym świetle, oczerniając i fałszywie oskarżając.
Chrześcijanie nawet zostali oskarżeni o ludożerstwo: " Chrześcijanie to ludożercy !" - krzyczał Rzym. A dlaczego ludożercy? Chrystus Sam powiedział, w odniesieniu do Wieczerzy Pańskiej: "Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. … Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej… " (1Kor. 11: 24,25).
Wróg zniekształcając i wypaczając słowa Chrystusa o znaczeniu ciała Chrystusa, oskarżył wierzących, że poświęcają swoje dzieci, tj. gdy zbierają się przy stole Pańskim to zjadają ciała i piją krew własnych dzieci. Te oszczerstwa na temat chrześcijan rozprzestrzeniały się po całym świecie i nie myślmy, że szatan zmienił taktykę, co działo się w czasach pierwszych chrześcijan, dzieje się i dzisiaj. Oszczerstwa zawsze prowadzą do fizycznego ataku, ponieważ celem wroga jest zniszczenie naśladowców Chrystusa.
Czytając cztery Ewangelie jasno i wyraźnie znajdziemy ten proces wroga przeciw Samu Zbawicielowi. Dlaczego Go lżyli, fałszywie oskarżali i stale oczerniali? Jest tylko jeden powód, aby go zabić. Przygwoździli Pana do krzyża w wyniku fałszywych oskarżeń. Oszczerstwa diabła zawsze prowadzą do tego trzeciego stopnia wrogości wobec dzieci Bożych - prześladowania fizycznego, tak było z Ablem, kiedy jego brat Kain zabił brata, takpozostaje do dnia dzisiejszego. Chrystus powiedział: "Jeśli was świat nienawidzi,wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził. " (Jan. 15:18). " Wspomnijcie na słowo, które do was powiedziałem. Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą. " (Jan. 15:20). " To wam powiedziałem, abyście się nie zgorszyli. " (Jan. 16:1).
Ale, Zbawiciel powiedział jeszcze coś więcej : "Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie;" (Mat. 5:12). Chwała Panu! Taka jest nagroda dzieciom Bożym, którzy są prześladowani za swoją wierność Zbawicielowi.
Zauważmy, że pierwszą nagrodą o której mówi Pan - jest radość: " Czy tonie dziwne? Dlaczego mamy cieszyć się i radować, gdy jesteśmy prześladowani i lżą nas. Przede wszystkim dlatego, ponieważ Pan uznał nas za godnych byśmy mieli współudział w Jego cierpieniach. O tym mówi apostoł Paweł: " Żeby poznać go i doznać mocy zmartwychwstania jego, i uczestniczyć w cierpieniach jego, stając się podobnym do niego w jego śmierci. " (Fil. 3:10). A apostoł Piotr mówi: " … jak jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, radujcie się, abyście i podczas objawienia chwały jego radowali się i weselili." (1Piot. 4:13).
Kiedy apostołowie byli bici i zabraniano im mówić o Jezusie, powiedziane jest, że : " …oni odchodzili sprzed oblicza Rady Najwyższej, radując się, że zostali uznani za godnych znosić zniewagę dla imienia jego. " (Dzieje. 5:41). Tak, Pan daje radość - to jest nagroda za cierpienia w imię Chrystusa i jedynie Ci, którzy za wierność Chrystusowi doznają ich na sobie,oni tylko wiedzą jak wielka jest darowana przez Boga radość. Ale ta nagroda jest nie tylko czasowa, tu na ziemi, ale Jezus powiedział także:"...zapłata wasza obfita jest w niebie. " (Mat. 5:12). Życie na ziemi to tylko okres próby. Nagroda, którą Chrystus obiecał będzie w wieczności. Chwała Mu na wieki! " Bądź wierny aż do śmierci, - mówi Pan - a dam ci koronę żywota. " (Obj. 2:10). Apostoł Paweł w Liście do Rzymian mówi: "… jeśli tylko razem z Nim cierpimy, także razem z Nim uwielbieni będziemy. " (Rzym. 8:17). A w innym miejscu: " Jeśli z nim wytrwamy, z nim też królować będziemy…" (2Tym. 2:12).
